Over vallende blaadjes en het belang van loslaten

Over vallende blaadjes en het belang van loslaten

Momenteel ziet het er buiten weer prachtig uit. De blaadjes van de bomen hebben kleuren variërend van bruin en rood naar geel en oranje, tussen het groen. Vooral als de zon erop schijnt een feest om naar te kijken.

De natuur weet feilloos wanneer los te laten

Als je afgestemd bent op het ritme van de natuur voel je wellicht de behoefte om je leven en je omgeving onder de loep te nemen: Wat is mijn oogst? Wat bewaar ik en neem ik mee naar het volgende jaar? Wat kan weg, heb ik niet meer nodig of past niet meer bij me?

Mooie vragen die je jezelf kunt stellen in de herfst

Kijk eens op verschillende niveaus naar je leven:

- Materieel: welke spullen heb ik om me heen verzameld die ik beter kan wegdoen of weggeven? Denk aan kleding die je nooit meer draagt, boeken die je niet meer gaat herlezen of nooit zult lezen, de zolder die vol staat met spullen “voor het geval dat”.

- Emotioneel: welke oude patronen herken ik in contacten en relaties? Houd ik vast aan vriendschappen die eigenlijk niet meer goed voelen, niet voedend zijn?

- Mentaal: welke overtuigingen kloppen echt niet meer met hoe ik de wereld nu zie (of wil zien!) en werken zelfs tegen me?

- Fysiek: heb ik gewoonten die schadelijk zijn voor mijn gezondheid?

Waarom is loslaten voor mensen zo moeilijk?

We zijn gewoontedieren. We houden graag vast aan wat bekend en vertrouwd is. Zelfs in die mate dat we vasthouden aan een leefstijl en relaties die ongezond zijn. Uit gemak, uit een soort vanzelfsprekendheid omdat je er eigenlijk niet over nadenkt.  Uit angst wat er dan weer komt. “Ik weet wat ik heb en ik weet niet wat ik krijg”. Of vanwege overtuigingen zoals “je vrienden blijf je trouw” of “we kennen elkaar al sinds de basisschool, dat gooi je toch niet weg”.

Angst speelt onbewust een rol. Ik maak er een gewoonte van om regelmatig tegen mezelf te zeggen: “Wat er ook gebeurt (verandert): ik kan het aan. Ik kan het prima handelen”.

Dingen doen omdat je het altijd al zo doet is niet de meest optimale manier van leven. Het houdt oude patronen en conditioneringen in stand en verhindert ontdekken, vernieuwing, expansie.

Als je vasthoudt aan vriendschappen die simpelweg geen voldoening meer geven omdat jullie uit elkaar zijn gegroeid (wat heel normaal is, na verloop van tijd), dan houd je tegen dat er nieuwe vriendschappen in je leven komen met mensen die veel beter bij je passen en je inspireren.

Wat kun je doen?

Stel je gedrag en gewoonten eens ter discussie. Houd je overtuigingen, je mening en visie eens tegen het licht. Stel jezelf af en toe de vraag “Waarom doe ik dit zo?”. Er kan een frisse nieuwe energie en meer bewustzijn gaan stromen als je de bezem haalt door alles wat zo vanzelfsprekend lijkt.

En misschien wel het allerbelangrijkste: laat schuldgevoel los. De kans is groot dat anderen zich ook, vroeg of laat, opgelucht zullen voelen als je geen verplichting van vriendschap ‘for old time’s sake’ meer op hen legt.

Xox, Saskia